โจ๊กอิ่มอุ่น เมืองใหม่มุกดาหาร

 วันนี้พาเพื่อนๆตื่นเช้าซักหน่อยมาลองมื้อเช้าที่สี่แยกเมืองใหม่มุกดาหารกัน ร้านชื่อว่าโจ๊กอิ่มอุ่น เปิดให้บริการตั้งแต่ 05.00-16.00 น. ทุกวัน ที่ตั้งร้านก้อหาไม่ยากครับ อยู่บริเวณสี่แยกเมืองใหม่ ทางไปตลาดอินโดจิน อยู่ด้านซ้ายมือ จากสี่แยกไปไม่ถึง300 เมตร

 

• บรรยากาศหน้าร้านยามเช้าๆ

• ไม่ได้มีแค่เมนูโจ๊กนะ ไข่กระทะ กาแฟ โอวัลตินก้อมี

• คนจะเยอะแบบนี้ทุกเช้าเลย ที่นี่เป็นร้านขวัญใจคนตื่นเช้าเลยหล่ะ

• มาแล้วๆ เมนูที่สั่งไว้ อันนี้ไม่บอกก้อรู้ โจ๊กอิ่มอุ่นSignature ของร้านนี้เลยหล่ะ ข้าวที่ใช้ทำนุ่มมาก หมูหมักรสชาติกำลังดี ไม่เค็มจัด ไข่สุกกกำลังทานแต่ถ้าใครชอบไข่สุกกว่านี้ก้อสั่งได้นะ มีขิงซอยมาแก้เลี่ยนด้วย ถามผม ผมว่าอร่อยใช้ได้เลยนะ

• เมนูต่อมา เกาเหลาหมู+เครื่องในใบตำลึง น้ำซุปกลมกล่อมดีครับ ไม่เค็มไม่จืดเกินไป เนื้อหมูกับเครื่องในก้อหมักจนรสชาติดี เวลาเคี้ยวให้ความรู้สึกกรุบๆอยู่ในปาก ใบตำลึงก็สดใหม่ทุกวัน ทา่นกับข้าวสวยร้อนซักถ้วยก้อไม่เลวเลยครับ

• ปิดท้ายเมนูแนะนำอีกอย่าง ขาดไปเสียไม่ได้ ก้อคือข้าวหมูกรอบ ทีแรกผมเองก้อยังงง ว่าข้าวหมูกรอบมาเกี่ยวอะไรกับโจ๊ก แต่พอได้สั่งทานถึงรู้ว่า เค้ามีดีนี่เอง หมูกรอบที่กรอบกำลังพอดี ไม่แข็งไม่นุ่มจนเกินไป บวกกันน้ำจิ้มหวานที่ทานร่วมกันแล้วได้รสชาติเลยล่ะ แล้วยังมีน้ำซุปร้อนๆให้ซดได้โล่งคนอมากขึ้นอีก ถือว่าเป็นเมนูที่น่าสั่งมาทานอีกจานครับ
• ร้านนี้ยังมีเมนูอร่อยๆให้ทานอีกหลายอย่างนะครับ ไม่ว่าจะเป็น ก๊วยจั๊บน้ำข้น ไข่กระทะ ฯลฯ แต่ผมมาคนเดียวสั่ง3อย่างท้องจะแตกแล้วครับ ราคาก้อไม่แพงเป็นมิตรกับทุกคนครับ 

เอาแผนที่ร้านมากฝากจะได้เดินทางกันง่ายๆ

มาสรุปค่าเสียหายกัน

• โจ๊กหมู  35บาท
• เกาเหลาเครื่องในใบตำลึง+ข้าว  50บาท
• ข้าวหมูกรอบ  35บาท

ถูกใจบทความหรือเห็นว่ามีประโยชน์ ช่วยกดไลค์กดแชร์ด้วยนะครับ

ข้ามไปเที่ยว สะหวันนะเขต ง่ายๆใครๆก้อทำได้

  พอเอ่ยชื่อถึงแขวงสะหวันนะเขตกับแบบจริงๆ กลับมีคนรู้จักไม่มากอย่างเวียงจันทร์ หลวงพระบาง หรือปากเซ ที่เป็นแบบนี้คงเป็นเพราะว่าแขวงสะหวันนะเขต เป็นเมืองแห่งการค้าการลงทุน หรือว่าง่ายเป็นเมืองเศษฐกิจ มากกว่าเมืองต่างๆใน สปป.ลาวที่เน้นไปทางการท่องเที่ยวแนวธรรมชาติ

  แต่ก้อไม่ได้หมายความว่า มันไม่น่าเที่ยวอย่างที่คิดนะครับ จริงๆแล้วแขวงสะหวันนะเขตมีประวัติอันยาวนาน และเต็มไปด้วยเรื่องราวทางประวัติศาสตร์มากมาย ตั้งแต่ก่อนสมัยที่ลาว จะตกเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศสซะอีก ซึ่งเดี๋ยวผมจะค่อยๆอธิบายให้ฟังกันเป็นระยะๆครับ

  ในส่วนของวันนี้ผมจะมาอธิบายให้ฟังในเรื่องของการข้ามแดนล้วนๆบางคนที่อยากมาเที่ยวอาจลังเล ไม่รู้วิธีข้าม? ข้ามยากไหม? ต้องเอาอะไรไปบ้าง? วันนี้ผมจึงพาทุกคนที่อยากจะข้ามไปเที่ยวที่นี่ มารู้จักวิธีข้ามฝั่งด้วยตนเองกันครับ ไม่ยากเลย มาเริ่มที่การเตรียมตัวดีกว่า ว่าเราต้องเอาอะไรไปบ้าง

• 1.หนังสือเดินทาง(passport)สามารถเดินทางเข้า-ออก สปป.ลาวได้โดยไม่ต้องมีวีซ่า และอยู่ในสปป.ลาวได้30วัน
• 2.บัตรผ่านแดนชั่วคราว(Tempolary Border Pass)สามารถเดินทางเข้าสปป.ลาว และอยู่ได้ครั้งละ 2วัน 3คืน
• เอกสารที่ใช้ทำบัตรผ่านแดน
•  -สำเนาบัตรประชาชน หรือบัตรข้าราชการอย่างใดอย่างหนึ่ง จำนวน 1 ใบ
•  -เด็กใช้สำเนาสูจิบัตร หรือสำเนาทะเบียนบ้าน
•  -รูปถ่ายขนาด 1 นิ้วหรือ 2 นิ้ว จำนวน 2 ใบ

• เริ่มที่ต้นทาง คือบขส.มุกดาหาร ที่นี่เราต้องมาซื้อตั๋วขึ้นรถโดยสารระหว่างประเทศ ตารางและเวลาเดินรถดูได้จากป้ายด้านบน ส่วนใครที่ไปรอขึ้นรถที่หน้าด่านก้อได้ไม่มีปัญหาอะไร

• หน้าตาของตั๋วเดินทางเป็นแบบนี้(ขออนุญาตเบลอวันที่เดินทางนะครับ) สนนราคาอยู่ที่50 บาท

• สภาพคนที่มารอเพื่อเดินทางข้ามฝั่งสงสัยจะร้อนจริงๆ รอกันต่อไปเพราะ 1 ชม.จะมีรถแค่ 1 คัน

• เสร็จแล้วก้อมารอรถที่ชานชาลาที่10เลย ป้ายบอกชัดเจน ผมเดินทางตอนบ่ายอากาศค่อนข้างร้อนนิดนึงครับ 

• แล้วก้อมาจนได้ เตรียมเก็บกระเป๋าขึ้นรถกันได้เลย ส่วนสัมภาระที่เอาขึ้นไปบนรถไม่ได้ ก้อจะมีบริการฝากไว้ใต้ท้องรถให้ครับ ไม่ลำบากเลยใช่ไหม

• สำรวจภายในรถ ก็ดูดี เป็นรถปรับอากาศ แอร์เย็นใช้ได้ พร้อมแล้ว!! รออะไรละ ไปกันเลย!!

• ใช้เวลาไม่นานนัก เราก้อมาถึงด่านชายแดนมุกดาหาร-สะหวันนะเขตระยะทางประมาณ 7.5กิโลเมตร เท่านั้น

• มาถึงเราก้อลงจากรถ แล้วตรงไปตู้ตรวจคนเข้าเมือง เพื่อขอใบตรวจคนเข้าเมือง(thai immigration forms)จากเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมือง ขอย่อเป็น ตม.ละกันจะได้เข้าใจง่าย ขอเผื่อไว้ซักหน่อยก้อดี เผื่อเขียนผิดหรือเอาไว้ใช้ข้ามแดนคราวต่อไป จะได้ไม่ต้องมาเขียนที่หน้าด่าน

•  หน้าตาของเจ้าใบตรวจคนเข้าเมือง(thai immigration forms)ก้อเป็นจะเป็นแบบนี้ เขียนไปเลยทั้งขาเข้า ขาออก จะได้ไม่ต้องมาสับสนทีหลัง ส่วนใครที่ไม่ค่อยเข้าใจภาษาอังกฤษ ก็ดูได้จากลิ้งที่ผมแนบให้เอานะครับ http://pantip.com/topic/31458940 ในกรณีที่ท่านใช้ Border Pass ก้อข้ามขั้นตอนนี้ไปเลย

• ขั้นตอนต่อไปหลังจากเขียนใบตรวจคนเข้าเมืองเสร็จ   เราก้อมายืนรอต่อคิวเพื่อประทับตราหนังสือเดินทาง วันนี้คนเยอะพอสมควร แต่ก้อใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่
•   TRICK ที่สำคัญในขั้นตอนนี้ก็คือหลังจากที่เจ้าหน้าที่ตม.ประทับตราหนังสือเดินทางให้เราแล้ว อย่าลืมตรวจทานตราประทับวันเข้าบนหนังสือเดินทางของเราด้วยนะครับ เพราะพี่เจ้าหน้าที่เค้าทำงานหนัก อาจมีหลงลืมบ้าง เป็นหน้าที่เราที่ต้องตรวจความเรียบร้อยเอง ไม่งั้นข้ามไปถึงฝั่ง สปป.ลาวแล้วเจ้าหน้าที่ทางนั้นจะไม่ยอมให้เราเข้าเมือง ต้องเสียเวลามาประทับตราใหม่อีก 

• พอเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราก้อเดินไปขึ้นรถคันเดิม เค้าจะไปจอดเราอยู่อีกฝั่งหนึ่งของทางด่าน จะสังเกตได้ว่ารถคันเดิม แต่คนเพิ่มมา เป็นเพราะบางคนเค้ามารอขึ้นที่หน้าด่าน อย่าแปลกใจว่าเอ๊ทำไมคนมาจากไหน บางทีคนเยอะจนต้องยืนเลย 

•  รอไม่นานเราก้อได้ข้ามสะพานกันแล้วครับ สะพานที่เราจะข้ามมีชื่อว่า สะพานมิตรภาพไทย-ลาว แห่งที่2 สะพานแห่งนี้ ได้มีพิธีเปิดอย่างเป็นทางการ  ในวันที่20 ธันวาคม 2549 โดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินแทนพระองค์

• ข้ามสะพานกันเลย ข้างล่างเป็นแหล่งชุมชนคนไทยที่อาศัยอยู่ริมแม่น้ำโขง ต้องขออภัยนะครับที่กล้องมีเงาๆเป็นเพราะว่าผมถ่ายจากบนรถโดยสาร

• อย่างที่เราๆรู้กัน ว่าแม่น้ำโขงนอกจากจะเป็นแม่น้ำที่กั้นพรมแดนระหว่างไทย-กับลาวแล้วนั้น ยังเป็นแม่น้ำแห่งชีวิตที่หล่อเลี้ยงผู้คนริมสองฝั่งน้ำแห่งนี้มาอย่างยาวนานจนกระทั้งปัจจุบัน ไหลผ่าน 6ประเทศ รวมระยะทางถึง 4,880 กิโลเมตร

• เพียงไม่นาน เราก้อข้ามฝั่งมาถึงฝั่งลาวแล้วครับ เห็น Duty Free ของทางฝั่งลาวอยู่ไกลๆ    ถ้าขากลับใครพอมีเวลาก้อแวะมาซื้อของฝากปลอดภาษีกันครับ

•   แล้วเราก้อมาถึงด่านฝั่งลาว รถโดยสารจะจอดให้ลงไปประทับตราหนังสือเดินทางกัน

• ข้ามมาแล้วก็ทำเหมือนเดิมครับ ไปขอใบตวจคนเข้าเมือง จากทางฝั่งลาว ที่ตู้ประทับตราหนังสือเดินทางได้เลย หน้าตาก็จะประมาณนนี้ เขียนไม่ยากคล้ายทางฝั่งบ้านเรา

• กรอกข้อมูลจนเสร็จแล้ว ทีนี้ก็มาถึงขั้นตอนการเข้าแถวรอ เพื่อประทับตราหนังสือเดินทางกับทาง ตม.ลาวครับ
•  TRICK นิดหน่อยตรงนี้ก้อคือควรจะหาเงินพอดีกับจำนวนที่เราจะจ่ายนะครับ ตรงนี้จ่าย 50บาท จริงแล้วถ้าExchange เป็นเงินกีบ เราจะขาดทุนครับ เพราะว่า มันแค่10,000กีบ แต่ด้วยเงินที่อ่อนค่าลงของ เรา จาก 1 บาท = 250 กีบเมือก่อน ตอนนี้อยู่ราวๆ 230 กีบ ทำให้การแลกเงินไม่ลงตัว ทางด่านลาว และพ่อค้าแม่ค้าของที่นี้ ก้อเลยไม่ทอนเศษเราครับ คิดหยวนๆ กำไรอยู่ที่เค้า 

•  มีข้อควรระวังอีกข้อ คือการถ่ายรูป ในบริเวณด่านลาว และไทย เค้าไม่อนุญาติให้ถ่ายนะครับ  อยากถ่ายจริงๆก้อแอบๆเอาแบบผม แต่ถ้าเจ้าหน้าที่เค้าเห็นผมไม่เกี่ยวน้า

• หลังจากที่ประทับตราหนังสือเดินทางเสร็จ เราก็จะมาเจอตู้อีกตู้นึง เป็นตู้เก็บค่าล่วงเวลา จากการที่ผมข้ามฝั่งบ่อยๆ ผมยังไม่รู้เลยว่าค่าล่วงเวลานี่เค้าคิดเวลาอย่างไรถึงเก็บไม่เก็บ ต้องขออภัยผู้อ่านจริงๆครับ แต่ก้อเตรียมเงินไว้ด้วยละกันครับ 50 บาท สำหรับตู้นี้

• ตรวจทานตราประทับบนหนังสือเดินทางให้เรียบร้อย เป็นอันเสร็จครับ ทีนี้เราก้อข้ามมาลาวได้อย่างถูกต้องแล้ว มานั่งรอรถคันเดิม เพื่อเข้าเมืองกัน

• รอรถนานหน่อย ก้อเลยถือโอกาศเก็บบรรยากาศหน้าด่านทางฝั่งลาวมาให้ดูกัน อันนี้ตู้ATMของทางลาว เห็นตั้งอยู่หลายปีละนะ แต่ไม่เห็นมีคนมากด

• ภาพนี้เป็นถาพหน้าด่านอีกด้านของ สปป.ลาวครับ

• มีTrick มาฝาก เห็นกลุ่มคนที่ใส่เสื้อฟ้าๆไหมครับ กลุ่มนั้นคือกลุ่มรถรับจ้างคนลาว เค้าก็จะเอ่ยแพ็คเกจราคาการนำเที่ยวให้เราฟัง ว่าไปไหนบ้าง ราคาเท่าไหร่ แล้วแต่ใครสะดวกจะไปนะ แต่ถ้าเป็นผมจะไม่ไป นั่งรถโดยสารคันเดิมไปลงที่ ขนส่งของสะหวันนะเขต ที่นั่นก้อจะมีกลุ่มรถรับจ้างเหมือนกันกับที่นี่ สนนราคาก้อจะถูกลงหน่อย เพราะเรานั่งไกล้ลง

• แล้วเราก้อมาถึงจนได้ สิ้นสุดการเดินทางของรถโดยสารสายนี้คือ สถานีโดยสารสวันนะเขต จะเห็นว่า กลุ่มรถรับจ้างชาวลาวมารอรับเรากันเต็มเลย

• นี่ละครับ สถานีรถโดยสายสะหวันนะเขต ที่นี่ก็จะเป็นท่ารถไปที่ต่างๆมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเวียงจันทร์ หลวงพระบาง วังเวียง ลาวบาว ปากเซฯลฯ เที่ยวจนหนำใจแล้วก้อมาขึ้นรถกลับมุกดาหารที่นี่ได้เลย
• ใบบทความนี้ผมขอจบเพียงเท่านี้ เดี๋ยวบทความหน้าผมจะพาไปเที่ยวเมืองสะหวันนะเขตกันแบบเจาะ  ลึกกันครับ

สรุปการเดินทาง

• ระยะเวลาเดินทาง  1.5-2 ชั่วโมง
• ระยะทาง  15.4 กิโลเมตร
• ค่าใช้จ่าย    150  บาท

เป็นกำลังใจให้เจ้าของบทความด้วยการกดถูกใจนะครับ และเห็นว่ามีประโยชน์กดแชร์ต่อให้เพื่อนครับ